Mexico,  Midden-Amerika,  Wereldreis

Wereldreis blog week 2; Pech in Mexico en Maya steden

Nou hoe zal ik eens beginnen aan deze blog. Dit was zeker een aparte week!
1 ding is zeker, ik heb genoeg tijd om een nieuw blog te schrijven nu 😉

Maandag 28 december

Vandaag ben ik begonnen met een heerlijk pannenkoeken ontbijtje.
Daarna ben ik lekker de stad in gegaan en ben rond gaan slenteren. Ik zag op Google Maps dat er in de buurt van het hostel een grote markthal zou zijn. Hier heb ik even een kijkje genomen. Leuk om het dagelijkse leven te zien. Er werd onder andere fruit, groente, vlees en vis en kruiden etc verkocht. Het blijft gek om tig standjes te zien waarbij ze vlees verkopen wat daar gewoon op de counter ligt en totaal niet gekoeld maar in de hitte ligt. Ik was volgens mij de enige toerist die hier liep dus ik had een hoop bekijks. Wel erg kleurrijk allemaal. Daarna ben ik naar het hostel gegaan om me om te kleden want ik had zin om naar mijn eerste cenote te gaan hier in Mexico maar ook omdat de temperatuur goed begon op te lopen. Hier in Valladolid ligt er 1 midden in de stad. Vlak bij mijn hostel. Een groene oase. Maar wat is een cenote eigenlijk?
De volgende tekst kun je vinden op het reisblog van www.reismonkey.nl:
“Een cenote is een grot of een poel met (meestal) helder water. Door ondergrondse stromingen zijn holtes en grotten ontstaan. Een cenote is voor de Maya’s een heilige plaats, omdat dit volgens hen de ingang is naar de onderwereld. Vroeger werden de poelen gebruikt om offers te brengen, waaronder ook mensenoffers. Gelukkig wordt dit vandaag de dag niet meer gedaan en kun je deze mooie natuurverschijnselen bezoeken.”

Deze cenote in Valladolid heeft de naam: Cenote Zaci. Je betaald maar 30 peso entree. Het was echt super vet en mooi! Ik heb 2 keer een cliff jump gemaakt. Zo hoog heb ik nog nooit gesprongen. Mijn kamergenoot denkt dat het zeker 5 of 6 meter was. Ik zelf denk misschien 4 of 5 meter. Echt geen idee. Erg hoog! Daarna ben ik de stad weer ingegaan en heb een mooi rondje gelopen op een grotere afstand van mijn hostel. Overal prachtig gekleurde gebouwen. Erg fotogeniek. Verder nog wat nieuwe shirtjes gekocht. Ik heb besloten om morgen naar een ander hostel te gaan in Valladolid. Ik voel mij hier toch niet echt op mijn gemak.

Dinsdag 29 december

Vandaag verhuisd naar een ander hostel “Hostal Casa Xtakay”.
Een erg warm welkom door de lieve eigenaren van dit hostel en hun zoon. Ik merk meteen dat dit hostel beter bij mij past. Er is een fijne achtertuin met vijver en hangende stoelen. Veel schaduw. Fijne plekjes om te zitten. Ik heb een kamer met 4 bedden met een badkamer eraan vast. We hebben een heerlijke warme douche. Ik slaap vanavond nog bovenin het stapelbed maar morgen kan ik naar beneden verhuizen. Ik maak een lekkere lunch, loop een rondje buiten maar ik begin verkouden te worden door die irritante airco’s overal. Vooral die 5 nachten in Tulum waren ‘s nachts ijskoud. Ik blijf dus de rest van de dag bij het hostel. Hoe langer de dag duurt, des te verkouden word ik. ‘s Avonds ga ik toch eventjes naar buiten om een rondje te lopen. Ik wil morgen eigenlijk naar Chichen Itza maar besluit ‘s nachts als ik wakker word dat ik dat nog even niet ga doen. Ben op dat moment echt snotverkouden.

Woensdag 30 december

Vandaag werd het een relaxt dagje. Beginnend met een heerlijk Mexicaans taco ontbijtje. En het schrijven van mijn eerste weekverslag. Hiervoor heb ik zo’n beetje heel de ochtend in de tuin gezeten. Meneer de Eekhoorn kwam nog even op bezoek. Ik heb mijn was ingeleverd. Dat zou ‘s avonds weer klaar zijn en ik ben verhuisd van het bovenste bed naar het onderste bed. Een grote verbetering 🙂
Ik ben lekker naar buiten gegaan, heb prachtige mooie plaatjes geschoten van de mooie gekleurde gebouwen hier. En ik ben in een heel schattig tentje buiten in de tuin gaan zitten waar ze de heerlijkste sapjes en verse huisgemaakte empanadas verkopen. Heb er 2 gegeten en zijn echt de moeite waard! Verder voor de 2e keer geld gepind. Aangezien de empanadas een verlate lunch was had ik totaal geen trek meer in avondeten. Rustig dagje zo!

Donderdag 31 december

Vandaag de dag begonnen met heerlijke pancakes. Daarna er lekker op uit getrokken. Ik ben een mooi rondje gaan lopen waarbij ik uit kwam bij de Valladolid letters. Hier wat leuke foto’s gemaakt. Daarna ben ik naar het voormalige klooster “San Bernardino de Siena” gegaan. Hier een tijdje rondgelopen door de tuin en de prachtige gangen van het klooster die helemaal knal roze tonen als de zon heel goed schijnt. Daarna door richting de grote supermarkt op ongeveer 20 minuten lopen van mijn hostel maar ik zat er nu een stuk dichterbij. Hier ook een grote rij ivm de corona maatregelen en een max aantal mensen die binnen mogen zijn. Bij heel veel plekken wordt je temperatuur gemeten dus ook bij de supermarkt. Hier geen verplichting tot het nemen van een winkelwagentje, wat ik achteraf beter wel had kunnen doen haha. Dus op een gegeven moment ben ik gaan speuren naar een winkelmandje. Toch iets te veel boodschappen gedaan 😉 Maarja, het is natuurlijk oudjaarsdag! Dus dan mag het.
Na het boodschappen doen, onderweg naar het hostel, bij een schattig koffietentje gaan zitten en een lekkere ijskoffie besteld. Terug in het hostel nog even met NL video gewhatsappt omdat het daar inmiddels nieuwjaar was. ‘S Avonds waren er allemaal nieuwe mensen in het hostel dus dat werd een gezellige boel met een hoop tequila, self made taco diner, en leuke gesprekken. Ik heb geproost op het nieuwe jaar met natuurlijk tequila en ben rond 2 uur naar bed gegaan volgens mij. Gelukkig is m’n verkoudheid al zo goed als over. Heb nog wel een neusspray omdat als ik in bed lig, m’n neus helemaal dichtzit.

Vrijdag 1 januari 2021

Vandaag was ik alweer belachelijk vroeg wakker zoals zo’n beetje elke dag.
Maar dat was niet erg want ik zou vandaag toch de hort op gaan voor m’n eerste “excursie” samen met Kaled mijn roomie. We zijn namelijk naar de Maya tempels “Ek Balam” gegaan! Vertaald de Tempel van de zwarte Jaguar. Veel minder bekende maya tempels dan Chichen Itza maar wel heel erg mooi. Mooi gelegen in de jungle en overal mag je rond lopen. Je mag ook alle ruïnes beklimmen. We zijn ergens gaan zitten op een eeuwenoude ruïne en hebben mooie gesprekken gevoerd onder het genot van verse cake wat ik had meegenomen. Uiteindelijk zo’n 3 uur bij deze tempels rondgelopen. De mooiste was een 32 meter hoge ”piramide” waarvan je bovenin super mooie uitzicht had. Onder de afkappingen stonden prachtige beelden zoals de tanden van de jaquar. De beelden deed me een beetje denken aan Egypte. Weer bij het hostel aangekomen zijn Kaled en ik (ja ik 🤪) gaan kokkerellen. We hebben pasta gemaakt voor lunch. Kaled is daarna vertrokken richting Cancun. ‘S avonds had ik weer 2 nieuwe gezellige kamergenoten. De Spaanse José en Seweryn uit Polen. Met hun afgesproken dat ik de dag daarna met ze naar de beroemde Maya stad “Chichen Itza” zou gaan.

Zaterdag 2 januari

Ik ben alweer 2 weken in Mexico! Eigenlijk zou ik vandaag pas vertrekken. Maar toch besloten eerder te gaan. Na een heerlijk Mexicaans taco ontbijtje zijn we vertrokken richting Chichen Itza. Hiervoor hebben we een collectivo genomen. Eigenlijk is het beter om daar om 8 uur al te zijn. Nou dat is niet gelukt haha. Maar wij waren er rond half 10 denk ik. Het was al best druk maar nog heel goed te doen. Na het kopen van een belachelijk duur entree kaartje, liepen we richting het veld waar de gigantische pyramide stond te pronken. Jeetje wat bizar om dit bouwwerk nu in het echt te kunnen zien! Wat ik niet had verwacht is dat het terrein zo groot was, dat we hier makkelijk 4 a 5 uur hadden rond kunnen lopen. Na iets meer dan 3 uur hadden we alles wel gezien. De vele straatverkopers begonnen irritanter te worden, en het werd veel te druk overal. Mooi moment om weer weg te gaan en naar een cenote in de buurt te gaan om daar lekker af te koelen. Daar was het natuurlijk ook goed druk 🤣

Op mijn Polarsteps account heb ik trouwens veel uitgebreider geschreven wat je allemaal zo’n beetje kon zien bij Chichen Itza.

Vanuit de Cenote richting de weg gelopen, een collectivo aangehouden en weer teruggegaan naar Valladolid. Hier zijn we op zoek gegaan naar streetfood. We vonden heel goedkope en superlekkere taco’s. Jammie!
’s Avonds liep ik met de Franse Avy en Seweryn naar een restaurantje waar we Panucho en een hele goede soep moesten proberen. Dit hadden we als tip gekregen.
Onderweg naar dit restaurantje liep ik voorop om met Google Maps te navigeren. En toen ging het helemaal fout.. Ik zag een best nog wel ondiep gat over het hoofd en kwam erg lelijk ten val. Mijn mobiel viel keihard op de grond. Ik had gelukkig stevige Teva sandalen aan en geen slippers. Maar toch.. ik werd daar op die stoep helemaal naar en begon te duizelen. Ik heb er eventjes gezeten totdat ik dacht dat het wel weer ging en de jongens mij hebben geholpen met gaan staan. Toen nog zo’n 10 a 20 meter, misschien 30? richting restaurant gestrompeld met behulp van de jongens. Toen we daar aankwamen ging het eigenlijk wel weer. Maar tijdens het wachten op onze soep en panucho, begon ik toch erg pijn te krijgen. Ik kreeg m’n coca cola en een zak met ijs voor m’n enkel en dit deed me erg goed. Omdat ik op een gegeven moment bijna zwart zag en het idee dat ik flauw ging vallen, puur door de pijn, ben ik op een relaxt stoel gaan zitten die toevallig achter mij stond. Daar heb ik een tijdje gezeten, totdat ik door die ijszak het idee had dat de pijn en de duizelingen minder werden. Ik ben weer op m’n normale stoel gaan zitten, en kon eindelijk echt genieten van m’n soep die al koud begon te worden. Zelfs nog een selfie foto gemaakt met z’n 3’en.
Uiteindelijk zijn we niet heel lang gebleven want ik had goed last er van.
Het duurde dan ook even voordat we weer bij het hostel waren maar eigenlijk kon ik best wel goed lopen. Toen nog wel! In het hostel kreeg ik weer ijs en ben omhoog gegaan met m’n been. ‘s Nachts werd ik wakker omdat ik naar de wc moest en kon niet eens op m’n voet staan. Ik moest gewoon op m’n kont schuifelen richting de badkamer. Erg veel last had ik. Kort daarna begon de paracetamol te werken en viel ik eindelijk in slaap.

Zondag 3 januari

Vandaag ben ik zo’n beetje heel de dag in bed gebleven. Gabriela heeft verband gekocht en een crème met diclofenac. Dit er goed ingesmeerd en toen m’n enkel verbonden. We wilden naar de kliniek maar die was dicht. En het grote ziekenhuis zou dag en nacht werk gaan worden. Dat werkt niet zoals bij ons in NL. We spraken af dat we maandag naar de kliniek zouden gaan om uit te sluiten of het gebroken zou zijn.
Ik heb vandaag wat Nederlandse televisie gekeken. Door de Masked Singer de oudjaarsavond editie kon ik weer even erg lachen. Wat een heerlijke show is het toch. Mijn Spaanse roomie José is vandaag ook vertrokken en Seweryn bleef nog een nachtje langer. Seweryn nam ‘s avonds nog een chocolade ijsje en een flesje ijsthee voor me mee. Super lief!

5 reacties

  • Mama

    Weer lekker je reisblog gelezen. Wat een pech heb je de afgelopen week toch moeten doorstaan, maar
    ook fijne dingen gedaan en gezien. Vooral geniet ik van de prachtige foto’s die je elke keer weer plaatst.
    Nou kind, nogmaals, sterkte en geniet vooral van alle verwennerij. xxx

  • Angelique

    Pechvogeltje ben je toch 😉 Hou je taai en geniet even van je rust. Je hebt intussen al leuke dingen gezien en beleefd. Take care! XXXXX Liek

  • Hanneke

    Wat toch een indrukwekkend gebouw die chichen itza. En mooi dat je die ek belam gewoon old school kon bezichtigen. Meestal is dat dan toch vaak weer het leukst. Mooi om te lezen dat je niet als enige toerist op pad bent en dat je aansluiting hebt bij je roomies.

  • Paul

    Hoi Monique,

    Ik kwam een verwijzing naar deze site toevallig op Facebook tegen, toen ik daar na een heel erg lange tijd afwezigheid weer eens op keek.
    Wat een gaaf avontuur ga jij maken, maar wat balen van die val. Hopelijk kan je nu je portie bad luck wel van je lijst afvinken voor dit avontuur. Veel plezier met alle dingen die nog komen gaan. Ik ben benieuwd naar de volgende posts.

    En oh ja, een “backpacker van rond de 37” (blog week 1) is niet oud, maar gewoon een jonge avonturier met wat meer levenservaring. 🤗

    Paul

    P.s.: heuh, wie?? Paul???? Die Connexxion buschauffeur van jouw bezoek aan de kerstmarkt in Duitsland met je moeder, jaren terug.

Laat een antwoord achter aan Mama Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *